LALO

De voorgevel blijft plechtig zijn geschiedenis en welvoeglijke burgerzin vertolken, netjes in de rij. Doordat de woning georganiseerd was als een bel-etagewoning, had de leefruimte geen enkel contact met de tuin. Een leefkeuken in relatie met de tuin, een grote masterbedroom met dressing, kinderkamers met eigen sanitair en een bureau: daar droomden de jonge bouwheren van.

​

Oneigenlijke aanbouwen ruimden plaats voor een geheel van ruimte en licht. Een strakke, hedendaagse en tijdloze achtergevel, met gigantische pivoterende ramen (3 m breed, 6 m hoog), kwam in de plaats. Het raam is een knipoog naar de klassieke T-verdeling van ramen – zij het ietwat groter – en zorgt voor een sterk binnen/buitengevoel tussen de triplex en de tuin. Op die manier ontstaan nieuwe ruimtelijke relaties en visuele verbindingen: oud-nieuw, boven-beneden, interieur-exterieur.

​

Het authentieke interieur werd vanonder het stof gehaald en gecombineerd met een hedendaagse uitbouw wat de woning terug up-to-date maakte voor de toekomst. Hedendaagse woonkwaliteiten zoals polyvalent ruimtegebruik, connecties en daglichttoetreding worden verzoend met de historische elementen van het pand. Het letterlijk afsnijden van de verziekte delen en in één grote beweging alle pijnpunten en ontwerpvragen wegwerken gaande van daglicht, ruimtelijkheid en contact met de tuin; het lijkt een eenvoudig maar groots gebaar.